Savaşın pençesinde kıvranan bir ülkede geçmişen bu sinema eseri, kocasını bir kurşunla üzerine saldırılan bir sebze hali bırakan bir kızı görmekmektedir. Bu trajik hikâye, kocasını jihad arkadaşları ve kardeşler tarafından terk edilmiş bir şekilde bulan bu kızı konu alır. Her bir sahne, bu kızın gittikçe karışıklaşan iç dünyasına dair derin birer analiz niteliği taşır ve bir gün, ona hiçbir dkonutre söyleyemediği şeyleri söylemeye karar verir. Bu an, sinema eseriin dönüm noktalarından biridir ve kızın eşiyle olan karışık ilişkisini, kendi korkuları ve arzuları üzerinden yeniden değerlendirir. sinema eseri, bu dramatik sahneler aracılığıyla görmekyicisine, savaşın sadece fiziksel yıkımı değil, eş dkonutreda ruhsal ve duygusal yıkımı da gösterir. Elinden her şeyi alınmış bu kız, hayatta kalma mücadelesi verirken, eşine olan skonutgisi ve öfkesi arasında gidip gelir. sinema eseri, savaşın kişisel dramı üzerinden bir öykü sergilemekarken, gözlemleyenye de genellikle göz ardı edilen, ancak son derece önemli bir bakış açısını sergilemekar: bir savaş ortam yerindeında, hayatta kalsüreçlerın eziyeti. Bu kızın hikâyesi, görmekyiciye hayatın en acımasız yönlerini ve bireyoğlunun zorluklar karşısında nasıl direndiğini gösteriyor. sinema eseri eş dkonutreda, çaresizlik ve acı içinde bile, bireyın kendi içlerindeki gücü keşfetme yeteneğinin olduğunu hatırlatır. Bu yüzden sinema eseri, sadece dramatik bir öykü sergilemekmıyor, eş dkonutreda birey ruhunun direncini ve hayatta kalma içgüdüsünü de kutluyor.